Tijdens een routinecontrole of preventief gynaecologisch onderzoek voert de gynaecoloog een inwendig of uitwendig onderzoek uit van de geslachtsorganen om eventuele problemen vroegtijdig op te sporen.
Een raadpleging bij de gynaecoloog begint met een gesprek. Tijdens dit gesprek kan je je eventuele klachten bespreken en vragen stellen. De gynaecoloog zal je vragen naar je familiale en persoonlijke voorgeschiedenis.
Klinisch onderzoek
Na het gesprek volgt het klinisch onderzoek. Dit kan bestaan uit een onderzoek van de uitwendige geslachtsorganen, een vaginaal onderzoek of een borstonderzoek.
Het eerste deel van het vaginaal onderzoek is het speculumonderzoek. De gynaecoloog onderzoekt de vagina en baarmoederhals en gebruikt daarvoor een spreidertje (speculum of eendenbek in metaal of plastic). Het kan zijn dat er een uitstrijkje van de baarmoederhals wordt genomen, afhankelijk van hoe lang dat geleden was en van het vorige resultaat, of een wisser om infecties op te sporen.
Daarna doet de gynaecoloog een zogenaamd digitaal onderzoek. Met de vingers inwendig en de hand op de buik controleert de gynaecoloog de grootte, beweeglijkheid en eventuele pijnlijkheid van de baarmoeder en de eierstokken.
Echografie
Om de inwendige geslachtsorganen in beeld te brengen, doen we meestal een vaginale echografie. Als dit om de een of andere reden onmogelijk is, bijvoorbeeld omdat je nog nooit seksuele betrekkingen hebt gehad, kunnen we een echo via de buik doen.
Borstonderzoek
Bij een preventief gynaecologisch onderzoek onderzoekt de gynaecoloog ook de borsten en de klierstreken.
Ben je tussen 50 en 69, dan raden we een aanvullende mammografie aan. Dat is een radiografische foto van de borst om borstkanker in een vroeg stadium op te sporen. Voor dit gratis onderzoek krijg je automatisch een uitnodiging van de overheid.
Als je een verhoogd persoonlijk of familiaal risico hebt op borstkanker, kan het zijn dat de onderzoeken starten op een jongere leeftijd en dat er meer uitgebreide onderzoeken gepland worden.