Sinds de WHO-classificatie van hersentumoren van 2016 en nog meer aangescherpt in de recentste editie van 2021, is voor een correcte tumorclassificatie het nazicht van diverse moleculaire tumorkarakteristieken vereist. Pas na samenleggen van morfologische, immunohistochemische en moleculaire bevindingen wordt geconcludeerd tot een finale geïntegreerde diagnose.
Zo kan de diagnose van een oligodendroglioma, een eerder laaggradig diffuus glioom met een specifieke behandeling, enkel worden gesteld mits aantonen van een IDH1- of 2-mutatie én een 1p/19q codeletie. In het WHO-boek 2021 zijn deze moleculaire vereisten zelfs opgenomen in de benaming van de tumor: ‘oligodendroglioma, IDH-mutant and 1p/19q codeleted’. Vaak, maar niet altijd, hebben deze tumoren een typische morfologie (a) met monotoon voorkomende ruime cellen met perinucleaire halovorming. Voor het detecteren van de meest frequente IDH1-mutatie R132H kan immunohistochemie (IHC) gebruikt worden (c), maar voor minder courante IDH1/2-mutaties is mutatieanalyse door middel van next generation sequencing (NGS) vereist. Een 1p/19q codeletie kan worden nagekeken met 2 Fluorescentie In Situ Hybridisatie (FISH) onderzoeken (b) of via NGS (f) Aangezien het vinden van een TP53-mutatie de mogelijkheid van een oligodendroglioma uitsluit, wordt ook immunohistochemie voor ATRX (d) en TP53 (e) uitgevoerd en wordt het TP53 gen dmv NGS nagekeken.
Voor de gradering van deze tumoren zijn morfologische parameters zoals uitgesproken kernatypie, hoge mitotische activiteit, microvasculaire proliferatie en necrose dan weer bepalend.
In IDH wild type diffuse astrocytomen daarentegen kunnen een aantal moleculaire bevindingen leiden tot de diagnose van een glioblastoma, IDH wild type, ongeacht de morfologische gradering. Het betreft EGFR-amplifcatie, TERTgenpromotermutatie en +7/−10 chromosoom copy-numberalteraties. Deze kenmerken worden d.m.v. NGS en/of FISH systematisch nagekeken.